Op 1 april 2014 is een nieuwe wet in werking getreden die het mogelijk maakt om digitaal een voogd aan te wijzen.
Ouders kunnen een voogd aanwijzen die de zorg voor zijn of haar kind(eren) op zich neemt in het geval de ouder komt te overlijden. Vaak is een voogd een familielid of goede vriend van de ouder. De voogdijregeling treedt pas in werking indien beide gezagdragende ouders zijn overleden. In het geval er sprake is van één gezagdragende ouder werkt de voogdijregeling anders. Indien deze gezagdragende ouder in zijn of haar testament een voogd heeft aangewezen en vervolgens overlijdt, zal de rechter bepalen of de andere ouder met het gezag zal worden belast of dat een voogd wordt aangewezen. In zijn algemeenheid gaat de voorkeur uit naar de ouder die (nog) niet met het gezag is belast, tenzij dit niet in het belang van het kind zou zijn. Deze ouder dient dan een verzoek tot het verkrijgen van gezag in te dienen bij de rechtbank. Doet de ouder dit verzoek na een jaar of meer na het overlijden van de gezagdragende ouder, dan heeft hij of zij geen voorkeurspositie meer. De ouder krijgt dan alleen het gezag als de situatie is veranderd na de benoeming van de voogd of als bij deze benoeming de rechter is uitgegaan van onjuiste of onvolledige gegevens.
Ouders dienden voor de wetswijziging de aanwijzing van de voogd vast te leggen in een testament, opgemaakt bij de notaris. Als de ouder de voogd niet via een testament had vastgelegd besliste de rechter wie tot voogd zou worden benoemd indien de ouder was overleden.
In de praktijk bleek echter dat ouders de gang naar de notaris niet maakten. Bovendien ontstonden er lastige situaties indien er meerdere personen bij de rechter aangaven voogd te willen zijn van de minderjarige.
De nieuwe wet maakt het voor ouders eenvoudiger om een voogd aan te wijzen. Zij hoeven slechts in het gezagsregister te laten vastleggen wie de voogd wordt van de minderjarige.
